فرهنگی

دلنوشته‌ای به محضر امام عصر (عج) در نیمه شعبان

یا صاحب الزمان! یا مهدی موعود!  

در این شبِ نورانیِ نیمه شعبان، که آسمانِ زمین از فراقِ تو تاریک است و دل‌های مؤمنان از امیدِ دیدارت روشن، به بارگاهِ بلندت سر بر خاک می‌ساییم و از ژرفای جان ناله می‌کنیم: «عَجِّلْ لِوَلِیکَ الْفَرَجَ».  

آقاجان! جهان امروز در تاریکیِ ظلم و ستم، در پیچ و تابِ فتنه‌ها و دورویی‌ها، در زنجیرِ حرص و خودخواهیِ ستمکاران اسیر است. دل‌های بسیاری شکسته، چشمان بسیاری اشکبار، و جان‌های بسیاری در انتظارِ نسیمِ رحمتت بی‌قرارند. ای که وعده دادید زمین را از عدل پر کنید، آن‌گاه که از جور و ستم پر شده باشد، امروز جهان بیش از هر زمان، فریادِ یاور می‌طلبد.  

امشب، شبِ میلادِ امید است. شبِ تولدِ تو، ولی عصر (عج)، همان نویدبخشی که خداوند در کتابش فرمود: «وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ» (قصص:۵). ما بندگانِ ضعیف، با دل‌های پراشتیاق، در این شبِ مبارک، دستِ دعا به سوی آسمان برمی‌داریم و از خدای مهربان می‌خواهیم که فرجت را نزدیک کند.  

یا اباصالح! ما می‌دانیم که غیبتت آزمایشی سخت است، ولی به وعدهٔ خداوند ایمان داریم که روزی آفتابِ وجودت از پسِ ابرهای غیبت طلوع خواهد کرد. اما آقا، دل‌های ما بی‌تاب است. در این شب، که شیعیانِ تو در سراسر جهان با اشک و مناجات، نامت را زمزمه می‌کنند، پروردگارا به ما مهلت ده تا درِ رحمتت را بکوبیم و از تو بخواهیم: یا الله، یا ربَّ العالَمین! در این شبِ بزرگ، به حقّ محمد و آلِ محمد، ظهورِ حجّتت را نزدیک کن و ما را از یاورانِ راستینِ او قرار ده.

امامِ مهربان! از تو می‌خواهیم که در این نیمهٔ شعبان، پروندهٔ غم‌های بشریت را ورق بزنی و ندای مظلومان را بشنوی. ما آماده نیستیم، اما تو لطفت را از ما دریغ مکن. ما ناشایستیم، اما تو قائم آلِ محمدی. به امید آن روزی که با ظهورت، صلح جهانی، عدالت و محبت، جایگزینِ هر ظلم و نادانی شود.  

یا مولا! ما را از دعاکنندگانِ خالصِ فرجت قرار ده و تا روزِ ظهور، پناهگاهمان باش.  

اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیةَ وَ النَّصْر

والسلام علیک یا بقیه الله فی ارضه.