فرهنگی

دل به حرم حضرت معصومه (س) که بسپاری، سبک می‌شوی

وقتی پایم به قم می‌رسد، اولین چیزی که چشمم را می‌گیرد، همان گنبد طلایی و باصفاست. بارگاهی که نه فقط یک حرم، که یک آرامش عمیق است.

اینجا خانه دل‌های بی‌قرار است؛ جایی که هر کسی با هر دستی خالی بیاید، با دلی پر از امید برمی‌گردد.

حضرت فاطمه معصومه (س)، دختر موسی بن جعفر (ع)، بانویی است که با حضورش قم را به بهشت شیعه تبدیل کرد. انگار آسمان این شهر از نور او روشن‌تر شده.

هر وقت دلم می‌گیرد، تنها کافی است به او سلامی بدهم. عجیب است، انگار صدایم را می‌شنود. انگار دستی روی قلبم می‌کشد و غبار غصه را می‌گیرد.

همه ما در این دنیا آرزوها و نیازهایی داریم. اما بعضی وقت‌ها فقط یک چیز می‌خواهیم: آرامش. و این آرامش را در حرمی پیدا می‌کنیم که به «کریمه اهل‌بیت» معروف است.

ای دختر موسی بن جعفر (ع)!

پناه دلسوختگان!

شفاعتت را روزی ما کن.

✍️صفیه گرجی