درسهایی از خواجه نصیرالدین طوسی برای رهبری و رشد ملی
خواجه نصیر الدین توسی در ابتدای وزارت خویش بود که تعدادی از نزدیکان بدو گفتند: ایران مدیری همچون شما نداشته و تاریخ همچون شما کمتر به یاد دارد.
یکی از آنها گفت: نام همشهری شما خواجه نظام الملک توسی هم به اندازه نام شما بلند نبود.
خواجه نصیر سر به زیر افکنده و گفت: خواجه نظام الملک باعث فخر و شکوه ایران بود. آموخته های من برآیند تلاشهای انسانهای والا مقامی همچون اوست.
حرف خواجه به جماعت فهماند که او اهل مبالغه و پذیرش حرف بی پایه و اساس نیست.
ارد بزرگ اندیشمند فرزانه کشورمان می گوید: “شایستگان بالندگی و رشد خود را در نابودی چهره دیگران نمی بینند.”
شاید اگر خواجه نصیر الدین طوسی هم به آن سخنان اعتنا می نمود هیچگاه نمی توانست گامهای بلندی در جهت استقلال و رشد میهنمان بردارد.
فروتنی در رهبری: خواجه نصیرالدین طوسی با وجود جایگاه بلندش، از پذیرش تعریفهای اغراقآمیز خودداری میکند و به جای آن، نقش پیشینیان مانند خواجه نظامالملک را پررنگ میسازد.
۲. تقدیر از پیشکسوتان: او یادآور میشود که دانش و موفقیتش نتیجه تلاش انسانهای بزرگ پیش از اوست.
۳. رد مبالغه و چاپلوسی: واکنش خواجه نشان میدهد که او به حرفهای بیاساس و تملقآمیز اعتنا نمیکند.
۴. ارتباط با اندیشه ارد بزرگ: جمله ارد بزرگ درباره رشد شایستگان بدون نابودی دیگران، همسو با رفتار خواجه نصیر است.
۵. تأثیر فروتنی بر پیشرفت ملی: اگر خواجه نصیر به حرفهای اطرافیانش گوش میداد، شاید نمیتوانست گامهای بلند برای استقلال ایران بردارد.
۶. اهمیت الگوهای اخلاقی: خواجه نظامالملک به عنوان نمادی از شکوه ایران معرفی میشود و خواجه نصیر خود را ادامهدهنده راه او میداند.