فرهنگی

#در چهلمین روز فراق؛ یاد سرداران و دانشمندان هسته‌ای شهید

چهل روز از آن روزهای تلخ می‌گذرد. روزهایی که خاک ایران، عزیزانی را در آغوش کشید که هم از جانش دفاع می‌کردند و هم برای پیشرفتش تلاش می‌کردند. در آن حمله‌های دردناک، ما سرداران بزرگواری مثل: سرلشکر باقری، سرلشکر سلامی، سرلشکر رشید و سردار حاجی‌زاده را از دست دادیم. مردانی که سال‌ها سینه‌ی سپر کرده بودند تا امنیت این مرز و بوم حفظ شود.

همچنین، دانشمندان گرانقدری را از دست دادیم که چراغ علم و پیشرفت ایران بودند؛ استادانی چون دکتر محمدمهدی طهرانچی، دکتر فریدون عباسی، دکتر عبدالحمید مینوچهر، دکتر احمدرضا ذوالفقاری، دکتر سید امیرحسین فقهی و دکتر اکبر مطلبی‌زاده. این بزرگان، به جای اسلحه، با قلم و دانش و تحقیق می‌جنگیدند. آزمایشگاه‌ها و دانشگاه‌های ما، خانه‌ی دومشان بود. چه دردناک است که مراکز علم و دانش، هدف حمله قرار گیرند و این ذخیره‌های ارزشمند ملت، به شهادت برسند.

تهران و چندین نقطه دیگر ایران، در آن دوازده روز تاریک، لرزید. دشمن خیال کرده بود با از بین بردن این چهره‌های بزرگ، می‌تواند اراده‌ی ملت ایران را بشکند. اما غافل بود که خون پاک این شهیدان، نهال مقاومت و عزم را در دل این سرزمین، محکم‌تر و ریشه‌دارتر می‌کند.

امروز، چهلمی روز غم بزرگمان است. غم از دست دادن بهترین‌هایمان. دل‌ها هنوز سنگین است. اما در این چهل روز، یک چیز برای همه‌ی ما روشن‌تر شده: راهی که این عزیزان رفتند، راه درستی بود. راه دفاع از میهن و تلاش برای پیشرفت آن.

ای سرداران دلاور و ای دانشمندان عزیز! شما رفتید، اما یادتان، راهتان و آرمان‌هایتان، همیشه زنده است. نگاه‌های جوانان این سرزمین، هنوز به عکس‌های شما خیره است و قدم‌هایشان، بر مسیری که شما آغاز کردید، استوارتر از همیشه حرکت می‌کند. خون شما، چراغی شد تا راه برای ادامه‌دهندگان، روشن‌تر باشد.

یادتان گرامی، راهتان پررهرو باد

روح‌تان شاد و آرام در جوار رحمت الهی