فرهنگی

در اوجِ تاریخِ آرمانی (فریادِ یک ملت در قلّه‌ی پیروزی)

من در درست‌ترین نقطه‌ی تاریخ ایستاده‌ام.

همان‌جا که همیشه در رویاهای مقدسم می‌دیدمش:  

- محوشدنِ ننگِ صهیونیسم از چهره‌ی زمین؛  

- اشک‌های شوقِ مردمِ فلسطین که چون الماس بر چهره‌ی قدس می‌درخشد؛  

- ثمرِ خونِ شهید تهرانی مقدم  آن ابراهیمِ عصرِ فنا  که آسمانِ مقاومت را ستون‌کشی کرد؛  

- حماسه‌سازی‌های شهید سردار حاجی‌زاده — آن صاعقه‌ی خشم — که قلعه‌های شیطان را به لرزه درآورد

آری 

من دقیقاً این‌جا، در قلبِ طوفانِ بیداری،  

آرزوی مبارزه و نابودی اسرائیل را  زندگی داشتم و دارم.  

نه به عنوان یک رؤیا، که به مثابه واقعیتِ آهنینِ امروز. 

«نَحْنُ عُشَّاقُ مُواجهَةِ إسْرائِیل»

ما عاشقانِ رویارویی با اسرائیل‌یم — و این عشق، سرود جاویدانِ خونمان است.

☀️ این لحظه، طلوعِ حتمیِ وعده‌ی الهی است: «وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ» (قصص:۵).  

زمین، از لوثِ صهیون پاک خواهد شد.