فرهنگی

#نکته_خیلی_مهم

♻️پیامهای احساسات مختلف

🔴افسردگی پیامی دارد و می گوید: 

سبک زندگیم خوب نیست و راکد بودن را باید رها کنم و به جای حس بیهوده بودن حس مفید بودن را تقویت کنم

🔵اضطراب پیامی دارد و می‌گوید: 

خودم را بیش از حد درگیر مسائلی کرده ام که ارتباطی به من ندارند

🟡استرس پیامی دارد و می‌گوید: 

روی مسائل زندگیم تسلط ندارم و باید مهارت هایم را افزایش دهم و نیاز به مرتب تر کردن زندگیم دارم

🟣کمبوداعتماد به نفس پیامی دارد و می‌گوید: 

من به وعده هایی که به خودم می دهم عمل نمیکنم و دیگه نمیتوانم روی خودم حساب کنم

🟢زودرنجی برای من پیامی دارد و برای می‌گوید: 

دچار خودبزرگ بینی هستم و کوچکترین مخالفتی را برنمیتابم چرا که تصور میکنم هرآنچه که میپندارم بی شک درست است

📣در واقع تمام احساسهای منفی در باطن خود پیامی دارند و اشاره به نقطه ضعفی از ما میکنند!

.

فلسفه کوک چهارم . . .

بعد از پایان کلاس شرح مثنوی، استاد علامه جعفری گفت: من خیلی فکر کردم و به این جمع‌بندی رسیده ام که رسالت ۱۲۴ هزار پیغمبر در عبارتی خلاصه می‌شود و آن کوک چهارم است.

مریدان پرسیده بودند که “کوک چهارم” چیست؟ علامه با آن لهجه‌ ی شیرین در تمثیل شرح می‌دهد که: کسی کفشش را برای تعمیر نزد کفاش می‌برد. کفاش با نگاهی می‌گوید این کفش سه کوک می‌خواهد و هر کوک مثلاً ده تومان و خرج کفش می‌شود سی تومان. مشتری هم قبول می‌کند. پول را می‌دهد و می‌رود تا ساعتی دیگر برگردد و سوار کفش تعمیر شده بشود. کفاش دست ‌به‌ کار می‌شود. کوک اول، کوک دوم و در نهایت، کوک سوم و تمام …، اما با یک نگاه عمیق در می‌یابد اگرچه کار تمام است، ولی یک کوک دیگر اگر بزند عمر کفش بیشتر می‌شود و کفش، کفش‌تر خواهدشد.

از یک‌سو، قرار مالی را گذاشته و نمی‌شود طلبِ اضافه کند و از سوی دیگر، دودل است که کوک چهارم را بزند یا نزند.

او میان نفع و اخلاق، میان دل و قاعده‌ی توافق، مانده است. یک دوراهی ساده که هیچ کدام خلاف عقل نیست.

اگر کوک چهارم را نزند، هیچ خلافی نکرده اما اگر بزند، به رسالت هزار پیامبر تعظیم کرده.

اگر کوک چهارم را نزند، روی خط توافق و قانون راه رفته اما اگر بزند، صدای لبیک او، آسمان اخلاق را پر خواهدکرد.

دنیا پر از فرصت کوک چهارم است، و ما، کفاش‌های دودل… .

🪭برای هوش اخلاقی هفت مولفه معرفی شده است که عبارت‌اند از: همدلی؛ وجدان؛ خویشتن‌داری؛ احترام؛ مهربانی؛ بردباری و انصاف. 

🔖همدلی

همدلی مهارت درک دنیای دیگری از زاویه دید خود اوست. برای این کار اول باید بتوانیم احساسات را خوب بشناسیم و تشخیص دهیم. برای محک‌زدن خودتان می‌توانید چند هیجان و احساس مختلف را بی‌درنگ نام ببرید و آن‌ها را بشمارید. چند تا شد؟ هرچه بیشتر باشد، یعنی هیجان‌های بیشتری را می‌شناسید و احتمالاً راحت‌تر آن‌ها را تشخیص می‌دهید.

🔖وجدان

وجدان یک ندای درونی است که خوب و بد و حق و باطل را برای فرد گواهی می‌دهد. این خصیصه کمک می‌کند تا انسان فکر و رفتارش را به‌سمت درستی هدایت کند تا از مسیر اخلاق منحرف نشود. می‌شود گفت صداقت و مسئولیت‌پذیری و امانتداری اگر هستند، وجودشان را از صدقه‌سری وجدان دارند.

🔖خویشتن‌داری

بردباری به افراد کمک می‌کند ناملایمات را به صحت و سلامت طی کنند و قدرت مواجهه بهتری با چشم‌اندازهای جدید داشته باشند.

کسانی که به مهارت خویشتن‌داری مجهزترند، می‌توانند میان میل و هوس و پاسخ به آن بیشتر فاصله بیندازند و تأمل کنند. انتخاب عجولانه نکنند و از لذت آنی بگذرند. این مهارت یک جور توانایی است که می‌تواند با تمرین گسترش یابد.

🔖احترام

احترام‌گذاشتن صرفاً به بیان محترمانه ختم نمی‌شود. گرامی‌داشتن دیگران روش افرادی است که احترام را در خود پرورش داده‌اند و معتقدند تمام انسان‌ها دارای کرامت ذاتی هستند. وقتی این نگاه بر کسی حاکم باشد، آیا با دیگری تحقیرآمیز و سرزنشگرانه رفتار می‌کند؟

🔖مهربانی

مهرورزیدن به خود و دیگران، از نتایج رشد فضیلت‌های اخلاقی است. کسی را مهربان می‌نامند که بتواند رنج‌ها و نیازهای خودش و دیگران را ببیند و رفتاری را انتخاب کند که آن رنج‌ها را التیام ببخشد و نیازها را برآورده کند. خودخواهی با مهرورزی کمرنگ می‌شود و باعث می‌شود فرد موثرتر رفتار کند؛ چون مهربانی ارزش او شده است.

🔖بردباری

بردباری با خویشتن‌داری رابطه‌ای تنگاتنگ دارد و تقویت هرکدام بر رشد دیگری اثرگذار است. بردباری به افراد کمک می‌کند ناملایمات را به صحت و سلامت طی کنند و قدرت مواجهه بهتری با چشم‌اندازهای جدید داشته باشند. پدر و مادر الگوی کامل بردباری یا کم‌تحملی هستند.

🔖انصاف

انصاف‌داشتن به افراد کمک می‌کند تا از پیش‌داوری و قضاوت نابجا و ناعادلانه دوری کنند و تا جوانب مختلف مسئله‌ای را نسنجیده‌اند، حکمی درباره‌اش صادر نکنند. همچنین انصاف این است که فرد خود را همانگونه که هست باور کند، نه با خودکم‌بینی نه با خودبزرگ‌بینی.

 شش بعد سلامت_روان عبارتند از؛

۱. خودپذیری:

از نگرش مثبت به خود برخوردارند، جنبه های متعدد خود را میپذیرند، از جمله ویژگیهای مثبت و نقاط ضعف خود را.

۲. روابط مثبت با دیگران:

روابط گرم، رضایتبخش و مطمئنی با دیگران دارند، به رفاه دیگران اهمیت میدهند، از همدلی عمیق، محبت و صمیمیت برخوردار هستند، و مصالحه در روابط انسانی را درک میکنند.

۳ خودمختاری:

خودمختار و مستقل هستند، در برابر فشارهای اجتماعی برای فکر کردن و عمل کردن به شیوه خاص مقاومت میکنند و رفتارشان را از درون تنظیم میکنند و با معیارهای شخصی خودشان را ارزیابی میکنند.

‌‌

۴ تسلط بر خود و محيط تحت كنترل خود:

در رابطه با اداره کردن خود و محیط، احساس تسلط و شایستگی میکنند؛ مجموعه پیچیده ای از فعالیتهاي خود را کنترل میکنند؛ از فرصتهای موجود در محیط استفاده موثر میکنند؛ میتوانند موقعیتهایی را انتخاب کنند یا به وجود آورند که با نیازها و خواسته ها یا ارزشهای شخصی مناسب باشد.

۵ هدف در زندگى:

در زندگی هدف دارند؛ احساس میکنند زندگی حال و گذشته معنی دارد، برای زندگی کردن برنامه و هدفهایی دارند.

۶. رشد شخصی:

احساس میکنند جریان رشد ادامه دارد، خود را رشد کننده و گسترش یابنده میبینند، به روی تجربیات جدید گشوده هستند، به صورتی تغییر میکنند که بیانگر خودآگاهی و اثربخشی بیشتر است.

 ضرب المثل شمشیر از رو بستن 

^{این عبارت کنایه از مبارزه آشکار است نه پنهانی. وقتی می گویند فلانی شمشیر را از رو بسته است، یعنی اهل حیله و فریب نیست که شمشیر پنهان داشته باشد و از پشت خنجر بزند بلکه آشکارا مبارزه می کند.}

^{عیاران و جوانمردان به خاطر این که تشکیلات محرمانه داشتند و به ظاهر کسی آن ها را نمی شناخت، در زمان انجام مأموریت شمشیر را از رو نمی بستند بلکه کمربند چرمی را در زیر لباس به کمرشان می بستند و شمشیر را به حلقه کمربند آویزان می کردند طوری که معلوم نشود سلاحی دارند و احیاناً شناخته شوند اما بعد ها که تشکیلات عیاری رونق پیدا کرد،}

^{هرگاه که دشمن را ضعیف و ناتوان تشخیص می دادند و مبارزه پنهانی را ضروری نمی دیدند، بدون هیچ ترسی شمشیر را از رو می بستند و دشمن را از پای درمی آوردند.}

^{این عبارت رفته رفته به مرور زمان، به صورت ضرب المثل درآمد و در موارد مبارزات علنی و آشکار و به منظور تحقیر طرف مقابل مورد استفاده قرار گرفت!}