حکمرانی دینی و دغدغه ایمان، نگاهی راهبردی به سخنان آیتالله یزدانپناه
حتماً، این مقاله وبلاگی را بر اساس سخنان آیتالله یزدانپناه با ساختاری تحلیلی و مخاطبپسند نوشتم:
—
حکمرانی دینی و دغدغه ایمان، نگاهی راهبردی به سخنان آیتالله یزدانپناه
در دنیای امروز که حکمرانی اغلب با شاخصهای اقتصادی، امنیتی و ساختاری سنجیده میشود، سخنان آیتالله یزدانپناه حفظهالله نوری متفاوت بر مفهوم حکمرانی دینی میافکند. ایشان با نگاهی عمیق و فلسفی، تفاوت جوهری میان حکمرانی دینی و حکمرانی عرفی را در «دغدغه ایمان» معرفی میکنند؛ دغدغهای که نهتنها در سطح قانون بلکه در عمق جان مردم باید جاری شود.
ایمانمحوری؛ فراتر از تقبل اجتماعی
در حکمرانی دینی، همراهی مردم کافی نیست. آنچه مطلوب است، ایمان مردم است. این ایمان نه با اجبار، بلکه با بسترسازی اجتماعی، تسهیل مناسک دینی، و ایجاد فضای معنوی حاصل میشود. حاکمیت دینی باید برای امور ایمانی مردم «هزینه» کند؛ یعنی فکر، برنامه، و اقدام داشته باشد.
نمونهکاوی: اربعین و زیارت امام رضا (ع)
آیتالله یزدانپناه جریان اربعین را مثال میزنند؛ برخی میگویند به دولت ربطی ندارد، اما نگاه دینی میگوید این وظیفه حاکمیت است که چنین مناسکی را تسهیل کند. حتی میتواند «ایجاد نیاز» کند؛ یعنی مردم را به سوی ایمان سوق دهد، نه با اجبار بلکه با توصیه و فراهمسازی زمینه.
ساختار قانونی؛ کافی نیست
ایشان هشدار میدهند که صرف ساختار قانونی برای حکمرانی دینی کافی نیست. باید «معنا» را اشباع کرد. ابزارهای اجتماعی باید بهگونهای طراحی شوند که فهم ایمانی را در جامعه تقویت کنند. حاکمیت دینی باید کاری کند که مردم «خودشان» دست و دل باز شوند، نه فقط به دستور عمل کنند.
افشای حلال و اخفای حرام؛ قاعدهای فقهی و فلسفی
یکی از شئون مهم حکمرانی دینی، برجستهسازی حلال و پنهانسازی حرام است. افشای حرام، دیانت مردم را پایین میآورد. فلسفه این قاعده، افزودن ایمان مردم است. اگر حرام در جامعه زیاد شود، ایمان مردم ضعیف میشود و این وظیفه حاکمیت است که اعلام خطر کند.
نتیجهگیری
حکمرانی دینی، حکمرانی دغدغهمند است؛ دغدغه ایمان، نه فقط قانون. این مدل حکمرانی نیازمند علما، رسانهها، و سیاستگذاران مؤمن و آگاه است. سخنان آیتالله یزدانپناه دعوتی است به بازخوانی فلسفه حکمرانی اسلامی در عصر رسانه و عقلانیت اجتماعی.