فرهنگی

تهاجم با نقاب دیپلماسی 

خاک ایران نه برای نخستین‌بار، اما این بار با نقاب دیپلماسی، هدف تهاجم شد؛ تهاجمی که مهر امضای تل‌آویو بر آن بود، اما جوهرش از مرکب واشنگتن تهیه شده بود، جمهوری اسلامی ایران، پیش از این حمله، مسیر گفت‌وگو و تنش‌زدایی را آزمود؛ اما آنچه در پشت درهای مذاکره می‌گذشت، طرح مشترک فریب بود نمایشی از حسن‌نیت آمریکایی برای مهیا کردن فرصت شبیخون صهیونیستی.

یک هفته از این تهاجم میگذرد، ده‌ها نقطه در خاک ایران آماج حملات قرار گرفت و ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، نه‌تنها لب به محکومیت نگشود، بلکه بی‌پرده از مطلع بودن و رضایت از این تجاوز سخن گفت اعترافی که سندی دیگر بر هم‌دستی دیرین کاخ سفید و مثلث شرارت تل‌آویو است.

هماهنگی عملیات، لحن مقامات صهیونیست و سکوت گزینشی غرب، همه نشان داد که این تجاوز تنها یک اقدام نظامی نبود؛ بلکه تلاشی بود برای شکستن صبر راهبردی جمهوری اسلامی ایران و آزمودن تحمل ملتی که هشت سال دفاع کرده، اما هشت قرن زخم را هم فراموش نمی‌کند.