بصیرت: چراغ تشخیص حق از باطل در میدان عمل
بصیرت: چراغ تشخیص حق از باطل در میدان عمل
بصیرت، قوه درونیِ تشخیص حق از باطل است؛ “چشم خرد” که با شناخت عمیق دین، راه، دوست و دشمن روشن میشود (قرآن، الانعام: ۱۰۴). این موهبت الهی با علم پرورش مییابد، اما هموار همتراز دانش نیست.
ویژگیهای اهل بصیرت
- زمانشناسی: درکِ لحظات سرنوشتساز (مانند یاری امام حسین در عاشورا).
- تشخیص فتنه: حق و باطلِ آمیخته را میشناسند.
- پایداری: تا پای جان بر سر ایمان میایستند (همچون حضرت عباس).
- هوشیاری: فریب ترفندهای دشمن را نمیخورند.
راههای پرورش بصیرت
۱. ولایتشناسی: شناخت ولیّ خدا و تبعیت از او.
۲. تقوا: پرهیزگاری، چراغ فرقان میافروزد (انفال: ۲۹).
۳. عبرتآموزی: تاریخ و رویدادها را آینه عبرت میدانند.
موانع بصیرت
- دلبستگی به دنیا (چشم دل را کور میکند).
- اسارت شهوات (عاقبتنگری را میرباید).
- سادهلوحی (ابزار نفوذ دشمنان است).
درس عبرت از کربلا
غلام بیسوادِ امام حسین، با بصیرتی آتشین، در آزمون سرنوشت، از فقیهان کوفه پیشی گرفت.
بصیرت، زاده شجاعتِ انتخاب در لحظهی حقیقت است!