فرهنگی

ای مسافر اربعین

در دل اگر که گندم رِی کِشته‌ای نیا

خود را به پای دِرهم اگر کُشته‌ای نیا

نورش نصیب قلب مُنافق نمی‌شود

دلبسته‌ی مقام که عاشق نمی‌شود

جای نِشستن است مگر زیر نام تو؟

بی‌رگ چگونه دَم بزنم از قیام تو؟

این دست‌ها که چوب عَلَم را گرفته‌اند

بی‌شک چنین گلوی ستم را گرفته‌اند

در کشتی نجات خدا ناخدا حُسین

راز به‌هم تنیدن دل‌های ما حسین

حُب‌الحسین یجمعنا شد نِشان ما

در خیمه حسین یکی شد زبان ما