اسامى مقدّس حضرت مهدى(علیه السلام) در کتب مذهبى اهل ادیان
ـ «صاحب» در صحف ابراهیم(علیه السلام)؛
2 ـ «قائم» در زبور سیزدهم؛
3 ـ «قیدمو» در تورات به لغت ترکوم؛
4 ـ «ماشیع» (مهدى بزرگ) در تورات عبرانى؛
5 ـ «مهمید آخر» در انجیل؛
6 ـ «سروش ایزد» در زمزم زرتشت؛
7 ـ «بهرام» در ابستاق زند و پازند؛
8 ـ «بنده یزدان» هم در زند و پازند؛
9 ـ «لند بطاوا» در هزار نامه هندیان؛
10 ـ «شماخیل» در ارماطس؛
11 ـ «خوراند» در جاویدان؛
12 ـ «خجسته» (احمد) در کندرال فرنگیان؛
13 ـ «خسرو» در کتاب مجوس؛
14 ـ «میزان الحق» در کتاب اثرى پیغمبر؛
15 ـ «پرویز» در کتاب برزین آذر فارسیان؛
16 ـ «فردوس اکبر» در کتاب قبروس رومیان؛
17 ـ «کلمةُ الحقّ» در صحیفه آسمانى؛
18 ـ «لِسانِ صدق» هم در صحیفه آسمانى؛
19 ـ «صمصام الاکبر» در کتاب کندرال؛
20 ـ «بقیة اللّه» در کتاب دوهر؛
21 ـ «قاطع» در کتاب قنطره؛
22 ـ «منصور» در کتاب دید براهمه؛
23 ـ «ایستاده» (قائم) در کتاب شاکمونى؛
24 ـ «ویشنو» در کتاب ریگ ودا؛
25 ـ «فرخنده» (محمّد) در کتاب وشن جوک؛
26 ـ «راهنما» (هادى و مهدى) در کتاب پاتیکل؛
27 ـ «پسر انسان» در عهد جدید (اناجیل و ملحقات آن)؛
28 ـ «سوشیانس» در کتاب زند و هومو من یسن، از کتب زردتشیان؛
29 ـ در کتاب «شابوهرگان» کتاب مقدس «مانویه» ترجمه «مولر» نام «خود شهر ایزد» آمده که باید در آخر الزمان ظهور کند، و عدالت را در جهان آشکار سازد؛
30 ـ «فیروز» (منصور) در کتاب شعیاى پیامبر
منبع.اسامى مقدس حضرت مهدى(علیه السلام) در کتابهاى مربوطه به تفصیل آمده است، و ما اسامى مذکوره را از این کتابها نقل کرده ایم: النجم الثاقب، ص 31 ـ 70، کتاب یأتی على الناس زمان، ص 708 ـ 711، اقوال الائمه، ج 1، ص 329، او خواهد آمد، ص 64 ـ 70 و الزام الناصب ج 1، ص 481 ـ 491