فرهنگی

#اربعین: پایانی نیست، آغازی است

در روزهای پایانی ماه صفر، هزاران پای پیاده به سمت کربلا حرکت می‌کنند. آن‌ها که در هر قدم، در هر نفس، عشقی نامحدود را در دل خود حمل می‌کنند. این عشق، عشقی است که از دل‌های مؤمنان جاری شده و در هر قدم، در هر زمزمه، در هر نگاه، زنده می‌ماند.

اربعین، زمانی است که زمین به زمان آسمان می‌پیوندد. زمانی که آسمانی‌ترین زمان‌ها، زمانی که اشک‌ها به زمین می‌چکد و زمین به آسمان نزدیک‌تر می‌شود. زمانی که عشق به حضرت حسین (ع)، ما را به سوی کربلا می‌کشاند.

در این راه، پای پیاده‌ها به سمت حرم امام حسین (ع) حرکت می‌کنند. پای پیاده‌ها که در آن‌ها، زخم‌هایی از دل‌ها به دل‌ها می‌رسد. زخم‌هایی که در آن‌ها، عشق به حسین (ع) به شکلی ناگفته و ناگفتنی، در دل‌ها جاری می‌شود.

اربعین، زمانی است که زمین به زمان آسمان می‌پیوندد. زمانی که آسمانی‌ترین زمان‌ها، زمانی که اشک‌ها به زمین می‌چکد و زمین به آسمان نزدیک‌تر می‌شود. زمانی که عشق به حضرت حسین (ع)، ما را به سوی کربلا می‌کشاند.

در این راه، پای پیاده‌ها به سمت حرم امام حسین (ع) حرکت می‌کنند. پای پیاده‌ها که در آن‌ها، زخم‌هایی از دل‌ها به دل‌ها می‌رسد. زخم‌هایی که در آن‌ها، عشق به حسین (ع) به شکلی ناگفته و ناگفتنی، در دل‌ها جاری می‌شود.

اربعین، زمانی است که زمین به زمان آسمان می‌پیوندد. زمانی که آسمانی‌ترین زمان‌ها، زمانی که اشک‌ها به زمین می‌چکد و زمین به آسمان نزدیک‌تر می‌شود.