آغوشهای یخزده؛ درنگی بر اهمیت محبتورزی در جامعه مؤمنین
🔥 آغوشهای یخزده؛ درنگی بر اهمیت محبتورزی در جامعه مؤمنین
📖 بر اساس توصیههای مرحوم آیتالله حائری شیرازی و سیره شهید بهشتی
چکیده:
جامعه مهدوی بدون فضایی سرشار از محبت و عاطفه شکل نمیگیرد. یکی از مصادیق مهم این محبت، برقراری ارتباط گرم فیزیکی مانند مصافحه، معانقه و روبوسی میان مؤمنین است.
نمونههای الگویی:
· مرحوم آیتالله حائری شیرازی در پایان جلسات دعا، مردم را به در آغوش کشیدن و بوسیدن یکدیگر تشویق میکردند.
· شهید بهشتی با گشودن دستانش به روی دوستان، فرهنگ محبتورزی را ترویج میداد.
آسیبشناسی امروزی:
تمدن جدید به تدریج انسانها را به و جدایی سوق داده و این بیعاطفگی به جامعه ما نیز سرایت کرده است. تردیدهای ناشی از تفکر بیش از حد ("عارضه علم و تقوا") مانع از ابراز محبت فطری میشود.
راه حل:
باید با عمل به روایات مستفیضه در باب مصافحه و معانقه، در برابر این جریان فردگرایی مقاومت کنیم. همچنین باید از مردم عادی که در این زمینه از برخی روحانیون پیشی گرفتهاند، الگو بگیریم.
نکته پایانی:
حق دوستی و سالها همکاری، بیش از یک سلام خشک و رسمی است. اجازه ندهیم فرصتهای طلایی ابراز محبت از دست برود.