"آزمون 3 ثانیهای امام صادق برای تشخیص دوستان واقعی!"
“آزمون 3 ثانیهای امام صادق برای تشخیص دوستان واقعی!”
سَمِعْتُ رَجُلاً يَسئلُ ابا عبدِاللّه عليه السلام فقال: الرَّجُلُيقولُ اَوَدُّكَ، فَكَيْفَ اَعْلَمُ اَنَّهُ يَوَدُّنى؟ فَقالَ عليه السلام : اِمْتَحِنْ قَلْبَكَ، فَاِنْ كُنْتَ تَوَدُّهُ فَاِنَّهُ يَوَدُّكَ [اصول كافى، ج 2، ص 652].
صالح بن حكم گويد:شنيدم مردى از امام صادق عليه السلام مى پرسيد: گاهى مردى به من مى گويد: دوستت دارم. از كجا بدانم كه (راست مى گويد و) دوستم دارد؟ حضرت فرمود: قلب خودت را بيازماى، پس اگر تو او را دوست دارى، بدان كه او نيز تو را دوست دارد.
این حدیث نورانی از امام صادق (علیه السلام) نکتهای عمیق در روانشناسی روابط انسانی را آشکار میسازد.
تحلیل و تفسیرحدیث امتحان قلب برای تشخیص دوستی
این پرسش و پاسخ، یکی از ظریفترین معیارهای سنجش محبت را ارائه میدهد:
مکانیزم درونی تشخیص محبت:
امام (ع) میفرمایند برای اطمینان از محبت دیگران، باید به قلب خودت رجوع کنی. اگر تو او را دوست داری، احتمال قوی وجود دارد که او نیز تو را دوست دارد.
چرا این معیار کارآمد است؟
· قلب انسان همچون آینهای است که احساسات طرف مقابل را بازمیتاباند
· محبت واقعی معمولاً دوسویه است و به صورت ناخودآگاه ایجاد میشود
· این قانون بر اساس سنّت الهی» “القلوب بید الله” (دلها در دست خداست) استوار است
نکته ظریف:
این حدیث نمیگوید هرکس تو دوستش داری حتماً تو را دوست دارد، بلکه میفرماید قلب تو بهترین معیار سنجش است. اگر محبت تو خالص و بیریا باشد، معمولاً در قلب طرف مقابل نیز پاسخ مییابد.