فرهنگی

روزی، در کوچه‌ پس‌کوچه‌های دنیا، باغی بود که به جای گل، کلمه می‌رویاند. باغبانش زنی بود با چترِ صبوریِ همیشه باز، که به جای بیل، یک گچ به دست می‌گرفت و به جای آب، سوال می‌پاشید. بچه‌ها به این باغ «کلاسِ الفبا» می‌گفتند، اما او می‌خندید و می‌گفت: «اینجا… بیشتر »