فرهنگی

مثبت‌اندیشی یعنی دیدن واقعیت با امید، نه فرار از آن 

مثبت‌اندیشی یعنی «خودت را گول نزن»، اما امید را رها نکن.

مثبت‌اندیشی یعنی چشم‌هایت را روی مشکلات نبندی،

بلکه باور داشته باشی که برای هر مشکلی، راهی هست.

✅ باور داشته باش:

برای رسیدن به خواسته‌هایت، عزم و اراده‌ی خودت مهم‌ترین ابزار توست.

✅ باور داشته باش:

اگر امروز به هدفی نرسیدی، آخر دنیا نیست. شاید مسیر تازه‌ای در راه است.

✅ باور داشته باش:

آدم‌ها لزوماً قصد آزار ندارند؛ بیشترشان با زخم‌ها و مشکلات خودشان درگیرند.

✅ و مهم‌تر از همه، باور داشته باش:

همه چیز در دست قدرت لایزال خداوند است.

وقتی به این باور تکیه می‌کنی، آرامش جای نگرانی را می‌گیرد.

✨ از امروز تصمیم بگیر مثبت باشی، اما واقع‌گرا.

نه انکارگرِ سختی‌ها، بلکه ایمان‌دارِ مسیر.

معیشت ضنک؛ چرا انسان مدرن با وجود رفاه، آرامش ندارد؟

🔸 بحران معنا در جهان مدرن، ریشه در غفلت از یاد خدا دارد.  

در سوره طه، آیه ۱۲۴ آمده است: «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ»  

هر کس از یاد من روی‌گردان شود، زندگی‌اش سخت و تنگ خواهد شد، و در قیامت نابینا محشور می‌شود.

📌 اما این «معیشت ضنک» چیست؟ آیا به معنای فقر مالی است؟  

در ظاهر، بسیاری از بی‌خدایان در رفاه‌اند؛ اما درونشان پر از اضطراب، ترس، حسرت و نارضایتی است.

🔍 علامه طباطبایی رحمه‌الله‌علیه در تفسیر المیزان، معنای این آیه را چنین شرح می‌دهد:

1️⃣ زندگیِ کافر در دو جمله خلاصه می‌شود:  

▪️ نارضایتی از آنچه دارد و ترس از دست دادن آن  

▪️ دلبستگی به آنچه ندارد و حسرت نداشتن آن

2️⃣ حاصل این دو، همان «معیشت ضنک» است؛ یعنی زندگی‌ای آمیخته با اضطراب، بی‌قراری، حرص، حسرت، ترس، و رنجِ مقایسه.

3️⃣ کسی که از یاد خدا غافل شود، از سرچشمه‌ی آرامش جدا شده و تمام خواسته‌اش در مدار «داشتن دنیا» می‌چرخد.  

هرچه بیشتر به دست می‌آورد، تشنه‌تر می‌شود و هیچ‌گاه به آرامش نمی‌رسد.

4️⃣ چنین انسانی در ظاهر ممکن است در کاخ زرین بنشیند، اما در درونش طوفانی خاموش از ترس، حسد، اضطراب آینده و بیم مرگ جریان دارد.

📌 در مقابل، مؤمنِ متصل به یاد خدا، به تقدیر الهی قانع است و در سایه‌ی رضای او آرام می‌گیرد.  

او حتی در تنگی‌های دنیا، دلش فراخ است و امیدش به افقی بی‌پایان.

✅ و این است راز اضطراب انسان مدرن:  

زندگی بی‌خدا، حتی در وفور مال و منال، تنگی است؛  

اما زیست مؤمنانه، حتی در فقر، وسعت و آرامش دارد.

اگر مردم زیبایی‌های کلام اهل بیت را بدانند… انقلاب فرهنگی ظهور از کجا آغاز می‌شود؟

💭 انتظار واقعی، فقط دعا برای ظهور نیست؛ بلکه آماده‌سازی فرهنگی برای جهانی شدن اسلام به رهبری امام مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف است.

انقلاب مهدوی، بزرگ‌ترین انقلاب فرهنگی تاریخ بشر خواهد بود. اما این تحول عظیم، نیازمند زمینه‌سازی است؛ و اولین قدم آن، گسترش فرهنگ اهل بیت علیهم‌السلام در جهان است. این یعنی انتقال معارف اعتقادی، اخلاقی و عملی خاندان وحی به دل‌های تشنه حقیقت.

🔸 امام رضا علیه‌السلام در حدیثی نورانی، مسیر این زمینه‌سازی را روشن می‌فرمایند: «رَحِمَ اللَّهُ عَبداً أحيا اَمرَنا»  

رحمت خدا بر آن بنده‌ای که امر ما را زنده کند.  

پرسیدم: چگونه امر شما را زنده کند؟  

 فرمودند: «يَتَعَلَّمُ عُلومَنا و يُعَلِّمُهَا النّاسَ؛ فَإنَّ النّاسَ لَو عَلِموا مَحاسِنَ كَلامِنا لَا تَّبَعونا»  

> علوم ما را فرا گیرد و به مردم بیاموزد؛ زیرا اگر مردم زیبایی‌های سخن ما را بدانند، از ما پیروی می‌کنند.  

📘 معانی الأخبار، ص۱۸۰، ح۱

✅ پس اگر می‌خواهیم ظهور نزدیک شود، باید زیبایی‌های کلام اهل بیت را به گوش جهانیان برسانیم. این وظیفه‌ی منتظران واقعی است: زنده‌کردن امر اهل بیت با تعلیم و تبیین معارف ناب.

لذت دشوار قدردانی؛ چرا گفتن «دوستت دارم» این‌قدر سخت است؟

گاهی قدردانی از آدم‌ها سخت‌تر از هر کار دیگری است…

نه چون نمی‌دانیم باید سپاسگزار باشیم، بلکه چون نمی‌توانیم بگوییمش.

واقعیت این است که ما به حضور دیگران نیاز داریم؛

به نگاهشان، به تأییدشان، به فهمیده شدن.

ما انسانیم  موجودی اجتماعی و دل‌بسته.

اما بیشترِ ما از گفتنِ «بهت نیاز دارم» یا «قدرت رو می‌دونم» می‌ترسیم.

🔸 چرا؟

چون از آسیب‌پذیر شدن می‌ترسیم.

می‌ترسیم اگر بگوییم «برایم مهمی»، دست پایین را در رابطه داشته باشیم.

می‌ترسیم طرف مقابلمان طلبکار شود، یا بدتر از آن — ساکت بماند و هیچ نگوید.

می‌ترسیم احساسی، وابسته یا ضعیف به‌نظر برسیم.

و وقتی نمی‌گوییم، چه می‌کنیم؟

دعوا می‌کنیم، سرد می‌شویم، بی‌تفاوت رفتار می‌کنیم،

انگار بود و نبودِ دیگری برایمان فرقی ندارد…

اما در دل، فقط یک چیز می‌خواهیم: دیده شدن.

🔸 حقیقت این است:

قدردانی و ابراز نیاز، نشانه‌ی ضعف نیست؛ نشانه‌ی بلوغ عاطفی است.

گفتنِ «ازت ممنونم» یا «دوستت دارم» یعنی شجاعی چون خودت را بی‌نقاب و بی‌دفاع نشان می‌دهی.

شاید گفتنش سخت باشد، اما تمرینش کردنی است.

هرچقدر بیشتر از خوبی‌های دیگران بگویی، احساس امنیت و نزدیکی در رابطه‌ات بیشتر می‌شود.

🌿 قدردانی آسان نیست، اما زیباست؛ چون ما را به انسان بودنمان نزدیک‌تر می‌کند.

برزخ ظهور؛ تحولی در قواعد عالم ماده از نگاه علامه طباطبایی

🔮 آیا دوران ظهور، فقط ادامه‌ی همین دنیاست؟ یا ما وارد سطحی دیگر از حیات می‌شویم؟

علامه طباطبایی رحمه‌الله‌علیه در بیانی ژرف می‌فرمایند:  

«همان‌طور که یک عالم برزخ بین دنیا و آخرت وجود دارد، یک برزخ دیگر هم بین دنیا و عالم برزخ هست که در دوران ظهور بروز می‌کند؛ یعنی اصلاً دنیا عوض می‌شود و دیگر این‌گونه نیست.»

✍🏻 این سخن، نگاهی عمیق به ماهیت دوران ظهور امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف دارد. در آن دوران، قواعد حاکم بر عالم ماده دگرگون می‌شود. دیگر جسم و تن، با محدودیت‌های فعلی تعریف نمی‌شوند.

📌 مثال روشن این تحول، مسئله پیری است.  

در روایات آمده که انسان در عصر ظهور ممکن است تا هفت نسل بعد از خود را ببیند، اما همچنان جوان باشد و احساس پیری نکند. این یعنی زمان، بدن، و حیات، به شکلی دیگر تجربه می‌شوند؛ شبیه به حال و هوای برزخ.

🌀 دوران ظهور، نه صرفاً امتداد دنیا، بلکه مرحله‌ای از حیات است که به عالم برزخ شباهت دارد؛ برزخی بین دنیا و برزخ حقیقی.  

در این مرحله، انسان‌ها به سطحی از وجود می‌رسند که آمادگی درک حکومت عدل الهی و ظهور حقیقت را دارند.