فرهنگی

نقشۀ راه زندگی به سبک فاطمی: از نصرت الهی تا خانواده آرمانی

شباهت به اولیای الهی، یک شعار زیبا نیست؛ یک برنامۀ عملی برای دگرگونی تمام جنبه‌های زندگی است. این مقاله با الهام از «شباهت‌های فاطمی»، ابعاد مختلف این مسیر را ترسیم می‌کند. اگر می‌پرسید برای شبیه شدن به الگوهایتان از کجا شروع کنید، این نقشۀ راه را دنبال نمایید:

۱. تبدیل به یک «منصور» الهی شوید: نصرت الهی یک رابطه دوطرفه است.وقتی شما دین خدا را یاری می‌کنید، خداوند نیز در همۀ عرصه‌های زندگی، از اقتصادی تا امنیتی، پشتیبان شما می‌شود و شما را به «انسان منصور» تبدیل می‌کند.

۲. تاجر آخرت باشید: زندگی را بازاری برای تجارت با خدا بدانید.هر عمل صالح، یک سرمایه‌گذاری پرسود است که سود آن را در آخرت دریافت خواهید کرد. با نفس خود مهربان باشید و آن را با گناه ضرر نزنید.

۳. عاشق شهادت باشید: این به معنای آرزوی مرگ نیست،بلکه به معنای «زندگی در مسیر شهادت» است؛ یعنی چنان با ارزش‌های الهی عجین شوید که برای حفظ آنها از جان خود بگذرید.

۴. نگرشتان به دنیا را اصلاح کنید: دنیا را نه به عنوان«معبود»، بلکه به عنوان «وسیله‌ای» برای تعالی ببینید. در این نگرش، شما باید سه ویژگی داشته باشید:

· صادق: در گفتار، رفتار و نیت.

· عاید: از نعمت‌ها استفاده کنید، اما وابسته نشوید.

· خادم: خود را خدمت‌گزار مردم بدانید.

۵. خانواده‌ای قرآنی بسازید: خانواده،کارگاه تربیت انسان‌های شبیه به اولیاست. خانواده قرآنی در سه مرحله شکل می‌گیرد: تشکیل بر پایۀ تقوا، تحکیم با معاشرت نیکو و تکثیر با تربیت نسلی صالح.

با گام نهادن در این مسیر و با توکل بر حمایت بی‌دریغ الهی، شما نه تنها شایستۀ شفاعت می‌شوید، بلکه خود به چراغی راهنما برای دیگران تبدیل خواهید شد.

راز شفاعت: چگونه با شباهت به اولیای الهی، برگ برنده آخرت را بسازیم؟

همۀ ما در دل خود، آرزوی دستیابی به شفاعت در روز قیامت را داریم؛ آن نگاه مهربانانه‌ای که گناهانمان را می‌زداید و مقاممان را ارتقا می‌دهد. اما آیا شفاعت، یک برگۀ عبور رایگان و همگانی است؟ قرآن کریم به صراحت پاسخ می‌دهد: خیر.

شفاعت، قاعده دارد و مهم‌ترین شرط آن، «شباهت» است.

شفاعت، پاداش خودکار نیست، بلکه نتیجۀ طبیعی «همراهی وجودی» با شفیعان است. به زبان ساده، هرچه ما از لحاظ صفات، نیت، رفتار و جهت‌گیری‌های درونی به اولیای الهی مانند حضرت فاطمه(س)، پیامبر(ص) و ائمه(ع) شبیه‌تر باشیم، بهرۀ بیشتری از شفاعت آنان خواهیم برد.

این شباهت در سه حوزۀ کلیدی معنا می‌یابد:

1. ارتباط با خدا (عبودیت): عبدالله شدن و سپردن تمام اراده به خدا. این بندگی، اسارت نیست، بلکه کسب سلطنت معنوی است.

2. ارتباط با مردم (خدمت): خدمت‌رسانی خالصانه و بی‌منت به خلق خدا، تنها برای رضای او.

3. تسلیم در دین (استسلام): تسلیم آگاهانه و عاقلانه در برابر فرامین الهی، که نجات‌بخش است.

با تقویت این سه ستون، ما به تدریج به الگوهای الهی شبیه می‌شویم و خود را در دایرۀ شفاعت قرار می‌دهیم. پس کانون تلاش ما باید معطوف به «شفاعت‌پذیر شدن» از مسیر «شبیه شدن» باشد، نه فقط «شفاعت خواستن».

زندگی اسلایسی؛ فریب خوشبختی‌های تقلبی در شبکه‌های اجتماعی

⭕️ فریب زندگی اسلایسی را نخوریم ⭕️

🔸یک نفر عکسی از پاهای تُپل نوزادی را در توئیتر به اشتراک گذاشته و زیرش نوشته: اگر می‌خواهید گاز بگیرید برید ته صف!

صدها نفر برای این پاهای بامزه غش و ضعف رفته‌اند. چند نفر نوشته‌اند همین فردا میرم «شوور»! می‌کنم، دو_سه نفر نوشته‌اند اصلاً من به عشق همین پاها میخوام بچه‌دار شم و…

🔹مردی روی نوک کوهی ایستاده و دست‌هایش را باز کرده و نوشته: زندگی یعنی فتح قله‌ها!

🔸زنی در اینستاگرام عکسی از قرمه‌سبزی که پخته منتشر کرده و نوشته: هرکی هرچی دلش میخواد بگه. من عاشق اینم که برای همسرم قرمه‌سبزی بپزم، اونم بیاد بشینه موهامو ببافه. 

دهها نفر نوشته‌اند: آره خوشبختی یعنی همین! خوشبختید شما… حسودیم شد… خوش به حال جفت‌تون… دلم برای خودم سوخت و …

🔹مردی عکسی از سوئیچ ماشینی که خریده را منتشر کرده و نوشته «بالاخره خریدمش». جماعتی لایک کرده‌اند که خوش به حالت و مبارکه و…

✅اینها همه بُرش‌هایی از زندگی هستند نه تمام آن. زندگی اسلایسی! آن بخش از زندگی که دست‌چین می‌کنیم و به‌واسطه‌ی شبکه‌های مجازی به دیگران اجازه می‌دهیم آن را ببینید و بسیاری بر اساس همین «اسلایس» ما را قضاوت می‌کنند.

بسیاری از آنها که برای آن پاهای تپل دوست‌داشتنی غش و ضعف می‌روند اگر همان کودک را به آنها بدهید که ساعت سه نصفه شب بیدار می‌شود، زار می‌زند، نمی‌خوابد، پوشکش نیاز به تعویض دارد، شیر می‌خواهد، خواب را از آدم می‌گیرد و… بعید است هنوز فقط به خاطر گاز گرفتن پاهایش به او وفادار بمانند و کماکان بچه بخواهند. کودک فقط گاز گرفتن نمی‌خواهد، احساس مسئولیت و مراقبت دائمی هم می‌خواهد. می‌توانید؟

🔻این تصور که زندگی مشترک فقط آن لحظه است که بوی خوش قرمه‌سبزی در فضای خانه می‌پیچد یا مرد می‌نشیند به بافتن گیسوی زن، یک فانتزی زیباست اما وقتی عملی نمی‌شود بسیاری از همسران احساس ناکامی می‌کنند که پس چرا زن من قرمه‌سبزی نمی‌پزد؟ یا چون همسرم موهام رو نمی‌بافه پس دوستم نداره!

🔻مردی که خسته از جدال در یک زندگی بی‌رحمانه به خانه می‌آید و هنوز ذهنش درگیر پرخاش رئیس و ضرر و زیان ناشی از معامله و ترافیک کُشنده و بی‌ثباتی بازار و … است دل و دماغی برایش نمی‌ماند که شب‌هنگام وقتی می‌رسد بنشیند به بافتن گیسو!

🔻البته که اگر این کار را بکند عجب مرد نیکویی است اما اگر هم حال و حوصله‌اش را نداشته‌ باشد دلیل بر فقدان عشق و دوست نداشتن همسر نیست. آن یک عکس که دیده‌اید هم نشان خوشبختی تمام‌وقت آن زوج نیست. فقط یک بُرش دست‌چین‌شده از یک زندگی است. یک اسلایس!

🔻فتح قله‌ها لذت‌بخش است اما قبل از آنکه کسی روی نوک‌ کوهی فاتحانه عکس یادگاری بگیرد، باید رنج بالا رفتن از آن را به جان بخرد. عرق‌ ریختن، زمین‌ خوردن، تحمل سرما و گرما، تاول زدن پا و… آن عکس فقط یک بُرش است. فقط یک اسلایس لذتبخش!

🔻مردی که عکسی از سوئیچ ماشینش را به اشتراک گذاشته هم دشواری خریدن آن را که علنی نکرده. غبطه‌ خوردن به آن لحظه گرچه واکنشی طبیعی است اما شاید اگر رنج رسیدن به این موفقیت را می‌دانستیم هرگز غبطه نمی‌خوردیم. این تنها یک بُرش از زندگی مرد است. یک اسلایس، نه تمام آن.

👈 خلایق حق دارند هر اسلایسی از زندگی‌شان که دوست‌ دارند را به نمایش بگذارند اما ما حق نداریم آن یک اسلایس را «تمام» زندگی‌شان فرض کنیم، دست به مقایسه‌اش با زندگی خودمان بزنیم و احساس ناکامی کنیم. 

👈 زندگی اسلایسی می‌تواند آفت آرامش‌مان باشد اگر باور نکنیم که بسیاری از عکس‌هایی که می‌بینیم و حرف‌هایی که می‌شنویم تنها بُرش‌هایی گزینش‌شده‌اند، نه تمام آن!

 درس بزرگ یک فیلم ۲ دقیقه‌ای: اسکار برای انسانیتی که فراموش شده!

حتماً فیلم را ببینید: 

این فیلم با نام *"متاسفم” که در بخش فیلم کوتاه رقابت می‌کرد، تنها ۱ دقیقه و ۵۷ ثانیه طول دارد. این فیلم در بخش فیلم کوتاه برنده جایزه اسکار شد. کلمه “Overload” که با هشدار سنسور اتوماتیک آسانسور آغاز می‌شود، به معنای بار بیش از حد است، آسانسور حرکت نمی‌کند، بالا نمی‌رود یا پایین نمی‌آید

 در این میان، هر فرد فقط به خودش فکر می‌کند… به عنوان حقوقی که هر یک از ما فکر می‌کند دارد… و هیچ کس نمی‌خواهد پایین برود… و هیچ کس نمی‌خواهد همکاری کند و منتظر آسانسور بعدی بماند… و در نهایت، یک فرد زیباترین اخلاق را فدا می‌کند…!

لازم نیست با استعدادترین یا کم تأثیرترین باشد. گاهی اوقات خودخواهی مطلق منجر به فساد افراد و خانواده‌ها می‌شود. این فیلم واقعاً شایسته اسکار است. نقص واقعی نقص جسمی نیست، بلکه نقص ذهنی است.

🌹🌹

پنج اصل طلایی برای موفقیت، آرامش و اتصال به خدا

🔰اصول پنج گانه موفقیت و آرامش

✅ اصل اول

من اجازه ورود افکار منفی را به ذهن خودم نمیدهم 

من در هر حال و در بدترین شرایط زندگی ام مثبت فکر میکنم. 

✅ اصل دوم 

من اجازه اعتراض به تقدیر خداوند را ندارم 

او بهتر ازهمه بر جریان امور مسلط است 

✅ اصل سوم 

من اجازه تنبلی ،تن پروری ،بیکاری را ندارم 

من در برابر سختی های جسمی و روحی مقاوم هستم چون من جسم نیستم بلکه روحی بزرگ هستم 

✅ اصل چهارم

من اجازه ماندن در وادی جهل و ناآگاهی و نادانی را ندارم 

من باید بدانم 

من باید بخوانم 

✅ اصل پنجم 

من غیر از خداوند به هیچ کس نیاز ندارم 

او برای من کافی است 

ذکر او مایه آرامش روح من است 

او همنشین من است 

من به خداوند عشق میورزم