فرهنگی

امام صادق(ع) در تفسیر سخن امیرالمؤمنین(ع) که فرمود: اسلام غریبانه آغاز شد و به زودی همانگونه غریب خواهد شد؛ پس خوشا به حال غریبانی که آن را حفظ میکنند، می‌فرمایند:  

هنگامی که قائم(عج) قیام کند، دعوتی نوین را آغاز خواهد کرد، همانگونه که پیامبر(ص) اسلام را از نو بنیان نهاد.

۱. غربت اسلام در پایان زمان: همانند آغاز بعثت، ارزش‌های اصیل اسلامی به فراموشی سپرده می‌شوند و تنها گروهی اندک (غربا) بر حقیقت پایدار می‌مانند.  

۲. نقش امام زمان(عج) در احیای دین: ایشان با قیام خود، اسلام ناب را از نو زنده کرده و بدعت‌ها و تحریف‌ها را نابود می‌کنند.  

- غربتِ اسلام، آزمونی الهی برای تشخیص مؤمنان راستین از مدعیان دروغین است.  

- قیام امام مهدی(عج)، انقلابی فرهنگی و اعتقادی است که جهان را از تاریکی جهل و گمراهی نجات می‌دهد.  

- غریبِ امروز، پیرو راستین مکتب اهل بیت(ع) است که در برابر جریان‌های انحرافی مقاومت می‌کند. 

امام مهدی علیه السلام: اللَّهُمَّ نَوِّر بِنورِهِ كُلَّ ظُلمَةٍ، وهُدَّ بِرُكنِهِ كُلَّ بِدعَةٍ، وَاهدِم بِعِزَّتِهِ كُلَّ ضَلالَةٍ، وَاقصِم بِهِ كُلَّ جَبّارٍ، وأَخمِد بِسَيفِهِ كُلَّ نارٍ، وأَهلِك بِعَدلِهِ كُلَّ جَبّارٍ، وأَجرِ حُكمَهُ عَلى‏ كُلِّ حُكمٍ، وأَذِلَّ لِسُلطانِهِ كُلَّ سُلطانٍ.

خدايا! هر ظلمتى را با نورش نورانى كن و هر بدعتى را با شوكتش در هم بكوب و هر گم‏راهى‏اى را با عزّتش فرو ريز و هر جبّارى را به دست او در هم شكن و هر آتشى را با شمشيرش خاموش كن و هر جبّارى را با عدالتش هلاك كن و حُكمش را بر هر حكومتى جارى (نافذ) كن و هر سلطانى را در برابر سيطره او خوار كن.

(الغيبة، طوسى : ص۲۷۳ ح۲۳۸)

این دعای نورانی از امام زمان(عج)، درخواستی جامع از پروردگار برای تحقق اهداف ظهور است:  

- نورافشانی در تاریکی‌ها با ظهور حجت خدا.  

- نابودی بدعت‌ها و گمراهی‌ها با اقتدار ایشان.  

- شکستن ستمگران و خاموشی آتش فتنه‌ها به شمشیر عدالت.  

- حاکمیت فرمان الهی بر همه حکومت‌ها.  

این دعا، بیانگر صلابت و عظمت مهدویت است و به مؤمنان یادآوری می‌کند که ظهور، تنها راه نجات از ظلمتِ جهل و ستم است.  

اعمال توصیه‌شده برای شب جمعه

۱. ذکرهای تکرارشونده

   - گفتن بسیار «سُبْحَانَ اللَّهِ، وَاللَّهُ أَكْبَرُ، وَلَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ».

   - صلوات فرستادن (حداقل ۱۰۰ بار و هرچه بیشتر بهتر): «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ».

۲. استغفار در پایان پنجشنبه

   - خواندن دعای استغفار با این عبارت:  

     «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ…»

   - این استغفار همراه با تواضع و درک ناتوانی انسان در برابر خداوند است.  

۳. تلاوت سوره‌های خاص

   - سوره‌های بنی‌اسرائیل (الإسراء)، کهف، شعراء، نمل، قصص، سجده، یس، ص، احقاف، واقعه، فُصِّلَت، دخان، طور، قمر، جمعه  

   - اگر فرصت کم است، سوره واقعه و سوره‌های قبل از آن را انتخاب کنید.  

فضیلت‌های ویژه:

- صلوات در شب جمعه: برابر با هزار حسنه، پاک‌کننده هزار گناه و بالا برنده هزار درجه. 

- فرشتگانِ با قلم طلا: از عصر پنجشنبه تا غروب جمعه، تنها صلوات بر محمد(ص) و خاندانش را ثبت می‌کنند.  

- دعای تعجیل فرج: فرستادن صدبار صلوات ویژه با ذکر «عَجِّلْ فَرَجَهُمْ» برای نابودی دشمنان اهل بیت(ع).  

- زمان اوج فضیلت: از عصر پنجشنبه تا غروب جمعه.  

- تأکید بر پرهیز از گناه؛ چرا که فرشتگانِ این شب، جز نیکی‌ها را نمی‌نویسند!  

مردی از عارف شکایت کرد که همسایه‌هایش (یک دختر و مادرش) هر روز میزبان مردان متعدد هستند. عارف به او گفت برای هر مردی که می‌بیند، سنگی در کیسه بریزد و بعد از چند ماه بازگردد.

وقتی مرد با کیسه‌ای سنگین بازگشت، عارف پرسید: «اگر حمل این کیسه تا خانه من سخت است، چگونه با بار گناهان دیگران نزد خدا حاضر می‌شوی؟» سپس حقیقت را فاش کرد: آن دو زن، همسر و دختر عارفی بودند که شاگردانش پس از مرگ او در کتابخانه‌اش مطالعه می‌کردند!  

 پیام کلیدی

- قضاوت = حمل بار گناه دیگران: هر برداشت سطحی از ظواهر، سنگینیِ بی‌عدالتی را بر دوش ما می‌گذارد.  

- واقعیت ≠ حقیقت: آنچه می‌بینیم، تنها بخشی از ماجراست؛ مثل مردی که خود را مؤمن می‌پنداشت اما در قضاوت دیگران، شیطان بود!  

- راه نجات: عارف به جای محکوم کردن، او را به توبه و استغفار دعوت کرد؛ چرا که گناه قضاوت، از گناهانِ به ظاهر بزرگتر، سنگین‌تر است.  

مهمانی در سفره امیر، با دیدن دو کبک بریان، به خنده می‌افتد. او برای امیر تعریف می‌کند که در جوانی راهزنی می‌کرده و روزی قصد کشتن مردی بی‌گناه را داشته است.

آن مرد در لحظه مرگ، دو کبک بیابان را به عنوان شاهد گرفتن ناعادلانه مرگش خوانده بود. اکنون که مرد راهزن همان کبک‌ها را در سفره امیر می‌بیند، خنده‌اش از طنز تلخ تقدیر و یادآوری گناهش است. امیر با شنیدن این روایت، دستور اعدام او را صادر می‌کند.  

 نکات کلیدی و تحلیل 

۱. عدالت و انتقام

   - امیر به عنوان نماد حاکمیت، بلافاصله پس از اعتراف مرد، مجازات مرگ را اجرا می‌کند. این عمل می‌تواند نشان‌دهنده عدالت فوری یا انتقام باشد.  

   - پرسش اخلاقی: آیا مجازات مرد پس از سال‌ها، عادلانه است؟ آیا اصلاح‌پذیری انسان نادیده گرفته شده؟  

۲. نمادگرایی کبک‌ها

   - کبک‌ها به عنوان شاهدانی از طبیعت، نماد بی‌زمانی و بی‌مکانی عدالت الهی هستند. آنها یادآور می‌شوند که هیچ گناهی پنهان نمی‌ماند، حتی اگر سال‌ها بگذرد.  

   - ظهور کبک‌ها در سفره امیر، نشان‌دهنده بازگشت گذشته به حال و تأکید بر «هر چه کنی به خود کنی» است.  

۳. طنز تقدیر و عذاب وجدان  

   - خنده مرد، ترکیبی از پشیمانی، حیرت و ترس از مکافات عمل است. او درمی‌یابد که تقدیر، گناهش را به شکل نمادینی به او یادآوری کرده است.  

   - این خنده می‌تواند نشان‌دهنده شکست انسان در فرار از عواقب اعمالش باشد.  

۴. پیام اخلاقی

   - گناهان گذشته هرگز فراموش نمی‌شوند و به شکل غیرمنتظره‌ای بازمی‌گردند.  

   - طبیعت و زمان، شاهدانی بی‌طرف هستند که عدالت را در سکوت اجرا می‌کننداین داستان، آینه‌ای است از ترس انسان از مکافات عمل و پرسش‌های همیشگی درباره مرزهای عدالت و انتقام.🤔