فرهنگی

طلسم شگفت‌انگیز اروپا: وقتی حمله تروریستی «امنیت جهانی» است و داشتن انرژی «تهدید»!

اتحادیه اروپا در تازه‌ترین بیانیه‌اش، با چنان وقاحتی از ایران خواسته تا “فوراً” اجازه نظارت بر تأسیسات اتمی‌اش را بدهد که گویی نه آمریکا و اسرائیل چند روز پیش راکت و بمب بر سر این تأسیسات فرود آوردند، نه هیچ اتفاقی افتاده است! گویا در نقشه جغرافیای اخلاقی اروپا، حمله به تأسیسات هسته‌ای یک کشور “حق طبیعی” غرب است، اما مقاومت در برابر آن “نقض پادمان"!

طبق منطق طلایی بروکسل:

· اگر اسرائیل تأسیسات اتمی ایران را منفجر کند، “دفاع از خود” است.

· اگر ایران از حق حاکمیتی خود دفاع کند، “تخلف از تعهدات بین‌المللی” است.

· اگر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نتواند راستی‌آزمایی کند، تقصیر ایران است، نه حمله‌های پی در پی به تأسیساتش!

اتحادیه اروپا حتی با چهره‌ای جدی هشدار داده که “پنجره زمانی ۳۰ روزه” برای بازگشت تحریم‌ها آغاز شده است. گویا فراموش کرده که این پنجره‌ها از جنس شیشه‌های تأسیسات نطنز نیست که با هر انفجاری بشکند!

به قول طنز تلخ سیاسی:

“اروپا از ایران می‌خواهد پروتکل الحاقی را اجرا کند، اما خودش پروتکل اخلاقی را سال‌هاست فراموش کرده است!”

پینوشت:

بیانیه اتحادیه اروپا ثابت کرد که دیپلماسی غربی تنها یک قانون دارد:

حق با زور است و عدالت با اغنیا!

هشدار فرهنگی: شکاف نسلی، سبک زندگی غربی و حاشیه‌نشینی مساجد، دغدغه‌های فرهنگی جامعه ایران

هشدار : جامعه ما با چند چالش بزرگ فرهنگی دست‌وپنجه نرم می‌کند:

· شکاف بین نسل ها تحت تأثیر رسانه‌های غربی.

· کاهش نقش مساجد و علما در تصمیم‌گیری‌های مردم.

· جایگزینی سبک زندگی غربی به جای ارزش‌های اصیل اسلامی.

· دغدغه والدین از دوری فرزندان به دلیل فضای مجازی.

راه حل از نگاه رهبری:

· تحول بنیادین در آموزش و پرورش.

· اسلامی شدن واقعی دانشگاه‌ها.

· مسئولیت‌پذیری فرهنگی همه وزارتخانه‌ها.

· به روزرسانی روش‌های تبلیغ دین توسط حوزه‌های علمیه با استفاده از هنر.

این چالش‌ها اگر حل نشوند، ادامه حیات نظام جمهوری اسلامی را با خطر مواجه می‌سازند.

قدرت ملی؛ تنها راه نجات از زورگویی مستکبران،  توصیه راهبردی رهبر انقلاب به ملت ایران

حرف من - آنچه كه امروز مى‌خواهم عرض كنم به‌طور خلاصه و در يك جمله - عبارت است از اينكه ملّت ايران بايد خود را قوى كند؛ اين حرف من است. حرف، درباره‌ى اقتدار ملّى است. من عرض مى‌كنم به ملّت عزيزمان كه اگر ملّتى قوى نباشد و ضعيف باشد، زور خواهد شنفت، به او زور مى‌گويند؛ اگر ملّتى قوى نباشد، باج‌گيران عالَم از او باج مى‌گيرند،

از او باج مى‌خواهند؛ اگر بتوانند به او اهانت مى‌كنند؛ اگر بتوانند زير پا او را لگد مى‌كنند. طبيعت دنيايى كه با افكار مادّى اداره مى‌شود، همين است؛ هر كه احساس قدرت بكند، نسبت به كسانى كه در آنها احساس ضعف مى‌كند، زورگويى خواهد كرد؛ چه نسبت به فرد، چه نسبت به ملّت. شاعر معروف مى‌گويد:

 مرگ براى ضعيف امر طبيعى است هر قوى اوّل ضعيف گشت و سپس مرد مى‌گويد مرغ پخته را آوردند در برابر آن كسى كه گوشت مرغ و گوشت حيوانى نمى‌خورد، نگاه كرد: «اشك تحسّر ز هر دو ديده بيفشرد»؛ به اين مرغى كه جلويش گذاشته بودند، گفت: 

گفت [به مرغ] از چه شير شرزه نگشتى  تا نتواند كست به مسلخ آورد

اگر تو از خودت مى‌توانستى دفاع كنى و در خودت قدرتيمى‌داشتى، جرأت نمى‌كردند اين‌جور سر تو را ببُرند. من نه آن شاعر (ایرج میرزا) را قبول دارم، نه ابوالعلاى معرّى را كه از قول او اين حرف گفته شده است؛ امّا اين را قبول دارم كه مرگ در دنيايى كه بر اساس افكار مادّى اداره مى‌شود،

براى ضعيف امر طبيعى است؛ اين را قبول دارم. اگر يك ملّتى به خود نيايد، خود را قوى نكند، ديگران به او زور مى‌گويند. بعضى ملّتها هستند كه تا قوى شدن، فاصله‌ى زيادى دارند؛ اميدى وجود ندارد كه بخواهند در خود آن نيرويى را كه بتوانند مقابله كنند با زورگويان و گردن‌كلفت‌هاى عالم، ايجاد كنند؛ امّا ملّت ما اين‌جور نيست؛ ما اوّلاً استعداد قوى شدن، زياد داريم؛ امكانات و ظرفيت‌ها هم زياد داريم؛ ملّت ما به سمت اقتدار ملّى هم راه افتاده است و راه زيادى پيموده است

(بیانات حضرت امام خامنه ای در حرم مطهر رضوی اول نوروز 1393)

صلوات، هدیه‌ای از باغ خدا؛ فلسفه زیبای صلوات فرستادن از زبان علامه طباطبایی

این جمله زیبا را بارها شنیده‌ایم: “صلوات ما برای عرض ادب است". اما مفهوم عمیق آن چیست؟

آیت‌الله جوادی آملی حکایتی زیبا از مرحوم علامه طباطبایی نقل می‌کنند: ایشان با تمثیل"باغبان و صاحب باغ” توضیح می‌دهند که وقتی ما صلوات می‌فرستیم، در واقع گلی از باغ خدا (که همه چیز از آنِ اوست) می‌چینیم و به پیشگاهش تقدیم می‌کنیم. این عمل، نشانه ادب و بندگی ماست و باعث تقرب ما به ذات مقدس خدا و خاندان پیامبر (ص) می‌شود.

ما با صلوات، چیزی از خودمان نمی‌دهیم، بلکه از خدا می‌خواهیم که بر مقام پیامبر و آلش بیافزاید. همین درخواست و ادب، سعادت ما را رقم می‌زند

درخت نبوت؛ ریشه‌ها و میوه‌هایش، جایگاه تو در این درخت کجاست؟

پیامبراکرم (ﷺ) : «أنَا الشَّجَرَةُ، وفاطِمَةُ فَرعُها، وعَلِيٌّ لِقاحُها، وَالحَسَنُ وَالحُسَينُ ثَمَرَتُها، وشيعَتُنا وَرَقُها، وأصلُ الشَّجَرَةِ في جَنَّةِ عَدنٍ، وسائِرُ ذلِكَ في سائِرِ الجَنَّةِ».

  من درخت (نبوت) هستم و فاطمه شاخه آن است و على، (مايه) بارورى آن و حسن و حسين، ميوه آن‌اند و شيعيان ما برگ‌هاى آن هستند. ريشه اين درخت در فردوس برين قرار دارد و ديگر قسمت‌هاى آن در ديگر قسمت‌هاى بهشت است.

   این حدیث گران‌قدر یکی از زیباترین احادیث درباره جایگاه اهل بیت (ع) و محبان آنهاست.

· ریشه درخت: رسول خدا (ص)

· شاخه‌ی بارور: حضرت زهرا (س)

· عامل باروری: امام علی (ع)

· میوه‌های درخت: امام حسن و امام حسین (ع)

· برگ‌های درخت: شیعیان و محبان اهل بیت

این حدیث نشان می‌دهد که محبان اهل بیت نیز بخشی از این شجره طیبه و بهشتی هستند و با آن پیوند ناگسستنی دارند.

 📚 المستدرك على الصحيحين : ج٣ ص١٧٤ ح٤٧٥٥