فرهنگی

استراتژی‌های “شیطان” در گمراه کردن انسانها بر اساس مفاهیم قرآنی 

 ۱. استفاده از نقاط ضعف روانشناختی  

- تلقین شک و تردید:  

  - ایجاد سوالات بیپاسخ در ذهن انسانها درباره عدالت، هدف زندگی یا وجود خداوند.  

- تقویت خودخواهی:  

  - تشویق به تمرکز بر موفقیت فردی، ثروت و قدرت به جای ارزش‌های جمعی یا معنوی.  

-عادی سازی گناه:  

  - توجیه رفتارهای مخرب با جملاتی مانند «همه این کار را میکنند» یا «این یک اشتباه کوچک است».  

۲. تحریف حقایق از طریق فریبهای ظریف  

- نیمه حقیقت‌ و نیمی دروغ

  - ارائه اطلاعات نادرست در لفافه حقایق؛ مثلاً ادعای «علم اثبات کرده خدا وجود ندارد» بدون استناد به منابع معتبر.  

- سوءاستفاده از معنویت:  

  - ایجاد فرقه‌های انحرافی با شعارهایی مانند «راه سریع بهشت» یا «رازهای پنهان عالم».  

- تضادسازی بین دین و عقل:  

  - القای ناسازگاری ایمان و منطق برای ایجاد دوگانگی ذهنی.  

۳. سوءاستفاده از تکنولوژی و رسانه  

- الگوریتم‌های اعتیادآور:  

  - طراحی پلتفرم‌های که کاربران را به سمت محتواهای سطحی یا غیراخلاقی هدایت می‌کند.  

- شبیه‌سازی واقعیت

  - ترویج دنیای مجازی  و خیالی برای دور کردن افراد از ارتباطات واقعی و تفکر عمیق.  

- نابودی حریم خصوصی:  

  - تشویق به افشای اطلاعات شخصی برای افزایش آسیب‌پذیری روانی.  

۴. تفرقه اندازی و تخریب روابط انسانی  

- دشمن سازی

  - تشدید اختلافات قومی، مذهبی یا سیاسی با القای برتری طلبی.  

- تخریب خانواده 

  - ترویج فردگرایی افراطی و تضعیف ارزشهای خانوادگی.  

- نشر بدبینی 

  - گسترش جملاتی مانند «هیچکس قابل اعتماد نیست» یا «عشق واقعی وجود ندارد».  

۵. تضعیف اراده انسان از طریق راحتی کاذب  

- زندگی ماشینی:  

  - جایگزینی تفکر انتقادی با عادتهای روزمره و پذیرش کورکورانه هنجارها.  

- مصرف‌گرایی:  

  - تعریف هویت انسان‌ها بر اساس مالکیت مادی.  

- ترس از مرگ:  

  - تمرکز بر ترس از پایان زندگی به جای کشف معنای وجودی.  

اختلاف افکنان، یاران دشمن»

وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَيْنِهِمَا فَابْعَثُوا حَكَمًا مِنْ أَهْلِهِ وَحَكَمًا مِنْ أَهْلِهَا إِنْ يُرِيدَا إِصْلَاحًا يُوَفِّقِ اللَّهُ بَيْنَهُمَا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا خَبِيرًا (نساء:35) : و چنانچه بیم آن دارید که نزاع سخت بین آنها (زن و شوهر) پدید آید، از طرف کسان مرد و کسان زن داوری برگزینید، که اگر مقصود اصلاح داشته باشند خدا میان ایشان موافقت و سازگاری برقرار کند، که خدا دانا و آگاه است. پیام اصلی آیه این است که اگر زن و شوهری با یکدیگر اختلاف داشتند، تلاش کنند اختلافات را در درون خانه و خانواده حل کنند. در گام بعدی اگر این اختلافات حل نشد، بلافاصله آن را در میان اقوام و خویشان علنی نکنند تا برخی مغرضان سوء استفاده کنند، بلکه یک ریش سفید از خانواده مرد و یک ریش سفید از خانواده زن، وظیفه دارند این اختلاف را اصلاح کنند. این پیام آیه می تواند از زن و شوهر به کل خانواده و در گام بعدی به یک سازمان یا مجموعه و در گام بعدی به یک نهاد و در گام بعدی به یک جامعه و حتی امت اسلامی تسری پیدا کند. یعنی اگر در سازمانی، اختلافی شد، نخست در درون همان سازمان این اختلاف حل شود، اگر نشد، دو طرف اختلاف از دو مشاور و صاحب نظر استفاده کنند تا مسئله در درون سازمان حل شود. معنا ندارد در جامعه اسلامی، رسانه ها و شبکه ها به هر دلیلی به دنبال رصد و برجسته سازیِ اختلافات دیگران باشند! قطعا رسانه هایی که از اختلاف پراکنی سود می برند و حیات خویش را در این راه می بینند، رسانه قرآنی نیستند. معنا ندارد در جامعه اسلامی، دو نماینده یا دو گروه از نمایندگان در بیرون فضای مجلس شورای اسلامی، علیه یکدیگر جار و جنجال راه بیندازند! در درون مجلس شورای اسلامی، اختلافات خود را حل کنند و فضای جامعه را ملتهب نسازند. معنا ندارد در درون یک سازمان اسلامی، اختلافاتی باشد و به بیرون سازمان درز پیدا کند. این اختلافات به دو قطبی سازی جامعه منتهی می¬شود. نباید اختلافات از هر سطحی به سطح بالاتر راه پیدا کنند. زیرا انتشار اختلاف، خود اختلاف افزاست و به هر مقداری که دامنه اختلاف انتشار پیدا کند، ضریب برگشت و اصلاح آنان نیز کاهش پیدا می کند. تا جایی که اختلاف کوچکی که به راحتی قابل حل بوده است به اختلاف بزرگی تبدیل می شود که نه تنها دیگر قابل حل نخواهد بود؛ بلکه دامنه اختلاف را از زن و شوهر به خانواده ها و از خانواده ها به گروه ها و از گروه ها به همه جامعه تسری می دهد. مانند سنگی که در درون آب بیفتد، موج های با گستره بیشتر یکی پس از دیگری ایجاد می کند تا حدی که همه سطح آب را در بربگیرد. از این رو، اختلاف زایی چه از دشمن آگاه و چه از دوست ناآگاه، هر دو افتادن در دام بزرگ شیطان است و به شدت باید از آن برحذر بود. از این رو، بر همگان است که به اختلاف دامن نزند و یکدیگر را نسبت به گناه بزرگ اختلاف افکنی و اختلاف پراکنی برحذر دارند که این دام، از جمله برنده ترین سلاح های شیطان برای نابود سازی جامعه مسلمانان است. امید که خداوند نیز رحمت خویش را بر آنان بیفزاید و آنان را ثابت قدم بدارد.